W  historii Szkoły przed rokiem 1986 nie odnotowano istnienia organizacji zrzeszającej jej wychowanków. W 1935 r. odbył się doskonale przygotowany i udokumentowany „Zjazd Wychowańców”, w którym wzięli udział przede wszystkim absolwenci b. rosyjskiego Gimnazjum Męskiego i uczestnicy strajku szkolnego w 1905 r. W okresie powojennym, w 1960 r. odbył się drugi, ogólny Zjazd Koleżeński, który również nie zaowocował powołaniem organizacji byłych wychowanków.

W 1986 r. przypadało 400 lecie utworzenia Szkół Jezuickich, które przekształcając się przez stulecia, zachowały pełną ciągłość, zarówno co do siedziby, jak i kadry nauczycielskiej. W 1984 r. zawiązał się Komitet Organizacyjny, złożony z przedstawicieli dyrekcji szkoły i jej wychowanków, który w ciągu dwóch lat przygotował organizacyjnie obchody tej rocznicy. Organizatorzy nawiązali kontakty z żyjącymi wychowankami i doprowadzili do największego w historii Szkoły Zjazdu Koleżeńskiego. Uroczystości, w których wzięło udział około 1000 uczestników odbyły się w dniach 20 i 21 września 1986 r. Poprzedzone były nabożeństwem w lubelskiej Katedrze. Część oficjalna odbyła się w sali MOSiR, a wieczorne spotkanie koleżeńskie w stołówce UMCS.

W końcowej fazie przygotowywania Zjazdu, 21 czerwca 1986 r. odbyło się spotkanie koleżeńskie absolwentów Szkoły rocznika 1951, w toku którego zrodził się pomysł powołania Stowarzyszenia Wychowanków Szkoły. Powołano tymczasowy Zarząd, w którego skład weszli: Leszek Malicki jako prezes, Radzisław Sikorski – wiceprezes, Jan Gliński – skarbnik, Tadeusz Izdebski – sekretarz, oraz Stanisław Pietraś, Ryszard Sławiński i Tadeusz Wolski – członkowie. Już 27 czerwca 1986 r. wystąpiono do władz z wnioskiem o rejestrację Stowarzyszenia. Opracowano statut, a do prac organizacyjnych włączyli się niektórzy członkowie Komitetu Zjazdowego. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane 28 listopada 1987 r.

Pierwsze walne zebranie Stowarzyszenia odbyło się 16 kwietnia 1988 r. Na prezesa Zarządu wybrano jednogłośnie Leszka Malickiego (matura 1951 r.), wiceprezesem został Radzisław Sikorski (1951 r.), sekretarzem – Czesław Dudzisz (1950 r.), skarbnikiem Janusz Buciar (1935 r.), członkami – Barbara Gauze-Gwóźdź (197 l r.), ks. Piotr Kurowski (1949 r.) i Joanna Onyczuk-Niewielska (1972 r.). Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został Jan Gliński (1951 r.), jego zastępcą Czesław Sambor (1936 r.), sekretarzem Włodzimierz Arciszewski (1964 r.), członkami – Andrzej Kiełczewski (1953 r.) i Bogdan Liber (1953 r.). Przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego wybrano ks. Leona Pietronia (1950 r.), a członkami – Stanisława Klimaszewskiego (1958 r.) j Władysława Krzewskiego (1938 r.). Zatwierdzono Statut oraz przyjęto ramowy plan pracy Zarządu. Przyjęto propozycję redagowania biuletynu informacyjnego Stowarzyszenia, powołania Komisji Historycznej, udziału w organizowaniu imprez okolicznościowych szkoły oraz fundowania nagród dla wyróżniających się maturzystów.</p>
Zasadniczym celem statutowym Stowarzyszenia miało być i pozostaje nadal nawiązywanie i utrzymywanie więzi koleżeńskich pomiędzy wychowankami szkoły, kultywowanie jej wielowątkowej tradycji oraz promowanie jej osiągnięć, jak również zachowanie pamięci o zasłużonych nauczycielach i wychowankach.
Cele te stowarzyszenie realizuje przez:

• stałą współpracę z dyrekcją Szkoły, gronem pedagogicznym, Komitetem Rodzicielskim i Samorządem Uczniowskim
• udział w konferencjach, zjazdach i imprezach okolicznościowych
• publikację informatora „Staszicak”
• prowadzenie „Księgi Pamięci” Stowarzyszenia
  gromadzenie materiałów historycznych oraz biogramów zmarłych wychowanków i nauczycieli szkoły
• promocję dzałalności Stowarzyszenia
• fundowanie nagród rzeczowych dla wyróżniających się maturzystów.

Do najważniejszych osiągnięć zarządu pierwszej kadencji w latach 1988-1993 zliczyć należy:

• wiodący udział w przygotowaniu i wydaniu monografii Szkoły Czterech Wieków
• przekazanie szkole w 1991 r. repliki sztandaru, który w czasach stalinowskich ze względu na umieszczone na nim treści religijne, przechowywany był w ukryciu przez OO. Dominikanów. Renowację i uzupełnienie elementów sztandaru sfinansowało Stowarzyszenie
• nawiązano współpracę z „Rodziną Katyńską” i dokonano wpłaty na tablicę pamiątkową, umieszczoną na pomniku cmentarza wojskowego przy ul. Lipowej
• podjęto współpracę z rodzinną fundacją im. Wiktora Krzewskiego – wychowanka Szkoły, zamordowanego w Katyniu, która promuje corocznymi nagrodami najlepszego, maturzystę z klasy informatycznej, lub matematyczno-fizycznej
• wydano 16 numerów biuletynu informacyjnego „Staszicak”
• rozpoczęto gromadzenie danych dotyczących strat wojennych – wychowanków Szkoły i jej nauczycieli
• fundowano coroczne nagrody książkowe wyróżniającym się maturzystom poszczególnych klas.

Druga kadencja władz stowarzyszenia rozpoczęła się 20 listopada 1993 r. Walne Zebranie Sprawozdawcze-Wyborcze dokonało wyboru nowego Zarządu. Prezesem został ponownie Leszek Mailicki (1951 r.), wiceprezesem Stanisław Skawiński (1950 r.), skarbnikiem Janusz Buciar (1935 r.), sekretarzem Czesław Dudzisz (1950 r.), a członkami Barbara Gauze-Gwóźdź (1971 r.), Stanisław Klimaszewski (1958 r.) i Czesław Sambor (1936 r.). Przewodniczącym komisji rewizyjnej wybrano Jana Glińskiego (1951 r.), członkami Lechosława Dmuchowskiego (1944 r.), Stanisława Dzierżaka (1951 r.), Bogdana Libera (1953 r.) i Edwalda Malinowskiego (1951 r.). Sąd koleżeński – ks. Leon Pietroń (1950 r.) – przewodniczący oraz członkowie Władysław Krzewski (1936 r.) i Stanisław Pietraś (1951 r.).

W toku tej kadencji trwającej do 1998 r. zrealizowano następujące zadania:

• udzielono szkole dotacji na zakup lektur dla młodzieży
• odtworzono w auli szkolnej napis z mosiężnych liter „Salus rei publicae suprema lex esto”. Napis taki umieszczony był w sali aktowej b. gmachu szkoły przy ul. Narutowicza, a następnie w obecnej auli nad sceną. Teraz jest umieszczony na ścianie bocznej
• w dniu 04.04.1995 r. odsłonięto a auli szkoły tablicę pamiątkową ku czci ofiar Katynia – nauczycieli i wychowanków Szkoły
• założono „Księgę Pamięci” Stowarzyszenia
• podjęto współpracę z fundacją rodzin Radlińskich i Mościbrodzkich im. „Brunona Radkińskiego” – ucznia szkoły, zamordowanego w czasie okupacji. Nagrody tej Fundacji corocznie promują najlepszych maturzystów z języka francuskiego i angielskiego
• otworzono stronę informacyjną o Stowarzyszeniu w Internecie
  wydano 14 numerów biuletyny „Staszicak”
• wydano 2 broszury: „Ku pamięci Wychowanków Szkoły Czterech Wieków” i „Pamięci Wychowanków Szkoły Czterech Wieków – ofiar II wojny światowej”
• zorganizowano w dniu 28.09.1996 r. Zjazd koleżeński roczników przedwojennych, w toku którego absolwentom Szkoły do 1939 wręczono dyplomy odnowienia matury. Uroczystość była połączona ze ślubowaniem klas pierwszych.

Trzecia kadencja władz Stowarzyszenia rozpoczęła się 12 grudnia 1998 r., kiedy to Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze wyłoniło nowy Zarząd w składzie: Leszek Malicki (1951 r.) – prezes, Stanisław Skawiński (1950 r.) – wiceprezes, Czesław Dudzisz (1950 r.) – sekretarz i Ewald Malinowski (1951 r.) – skarbnik. Członkowie Zarządu: Barbara Gauze-Gwóźdź (1971 r.), Jan Gurba (m.m. 1945r) i Czesław Sambor (1936 r.). Do Komisji Rewizyjnej jako prezesa wybrano Jana Glińskiego (1951 r.), zastępcę – Stanisława Dzierżaka (1951 r.), sekretarza Stanisława Gurbę (1951 r.). Przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego został ks. Leon Pietroń (1951 r.), a członkami: Władysław Krzewski (1938 r.) i Lucjan Ważny (1939 r.).

W roku 1999 na skutek śmierci Czesława Dudzisza, Zarząd w dniu 22 wrześni 1999r. powierzył pełnienie obowiązków sekretarza – Stanisławowi Gurbie, zawieszając go jednocześnie w obowiązkach sekretarza Komisji Rewizyjnej. Decyzje te zatwierdziło następnie Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia w dniu 12 lutego 2000 r. Koledze Stanisławowi Klimaszewskiemu powierzono funkcje przewodniczącego zespołu redakcyjnego nowej wersji monografii Szkoły. Henryk Seroczyński (1951 r.), Kazimierz Krupa (1951 r.), i Janusz Janiszewski (1952 r.) wzmocnili zespół wydawniczy informatora. Kol. Ryszard Walczak (m. 1961r.), Witold Kowalik (m. 1955 r.) oraz Jerzy Dachold (m. 1967 r.) wzmocnili skład Komisji Historycznej Stowarzyszenia. Komisja ta pod kierownikiem Cz. Sambora (m. 1936 r.) opracowała ponad 300 biogramów zasłużonych wychowanków szkoły.

W toku dotychczasowego trwania trzeciej kadencji odnotować należy:

• uzyskanie przez Stowarzyszenie medalu i dyplomu „Za zasługi dla Oświaty”, nadanego przez Ministra Edukacji Narodowej
• skorygowano i zaktualizowano wykazy absolwentów Szkoły za lata 1906-2000 w układzie klasowym i alfabetycznym
• wydano i rozpowszechniono nową wesję monografii Szkoły, której zakres tematyczny obejmuje między innymi biogramy zasłużonych wychowanków, dyrektorów i nauczycieli Szkoły Czterech Wieków
• zaktualizowano internetową stronę o Stowarzyszeniu
• wspólnie z dyrekcją szkoły doprowadzono do upamiętnienia tablicą bohaterskiej śmierci pilota Janusza Marciniaka (m. 1936 r.), zaś w rocznicę 90-lecia śmierci wychowanka Bolesława Prusa (m 1866 r.) nadano auli szkolnej nazwę jego imienia
• ukończono prace nad uaktualnieniem Statutu i regulaminów organizacyjnych Stowarzyszenia, zaś w fazie uzgodnień znajduje się „Kodeks Staszicaka”
• wdrożono komputerowy system ewidencji członków i płatności składek, wprowadzając poszerzoną ewidencję księgową
• kontynuuje się wydawanie informatora „Staszicak”
• najlepsi maturzyści corocznie otrzymują gratyfikacje z Fundacji im. Wiktora Krzewskiego, Brunona Radlińskiego, Ewy Sajkiewiczowej i Jana Janiszewskiego.

Czwarta kadencja władz Stowarzyszenia rozpoczęła się 13 grudnia 2003 r., kiedy to Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze wyłoniło nowy Zarząd w składzie: Joanna Wójtowicz (1982 r.) – prezes, Sergiusz Kołsut (1969 r.) – wiceprezes, Joanna Bagnosz-Głaszewska (1999 r.) – sekretarz i Marek Chodowski (1993 r.) – skarbnik. Członkowie Zarządu: Zbigniew Kowalewski (1952 r.), Stanisław Klimaszewski (1958 r.) i Janusz Łomża (1982 r.). Do Komisji Rewizyjnej jako prezesa wybrano Jana Glińskiego (1951 r.), zastępcę – Stanisława Dzierżaka (1951 r.), sekretarza Stanisława Pietraś (1951 r.). Przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego został ks. Leon Pietroń (1951 r.), a członkami: Stanisław Skawiński (1950 r.) Jerzy Cichocki (1951 r.)i Lucjan Ważny (1939 r.).

Na dzień 01.01.04 Stowarzyszenie skupia 237 członków. Walne zebrania odbywają się każdego roku, a Zarząd spotyka się co miesiąc. Członkowie Zarządu biorą udział w uroczystościach szkolnych, uczestniczą w ostatniej drodze zmarłych kolegów i nauczycieli oraz doraĽnie otaczają ich mogiły opieką. Bardzo wysoko ocenia się współpracę z dyrekcją, a zwłaszcza z dyrektorem mgr Stanisławem Stoniem i jego zastępcami mgr Marią Borkowską oraz dr Zbigniewem Smutkiem – absolwentem szkoły (1975).

Istotnym problemem Stowarzyszenia jest liczebność jego członków. Po Zjeździe 1986 roku ponad połowa uczestników wstąpiła w szeregi Stowarzyszenia. Ilość ta jednak stopniowo topnieje. Szereg członków już nie żyje, większość jednak pochłonięta pracą zawodową, życiem osobistym, a często na skutek zmiany adresu zamieszkania utraciła kontakt ze Stowarzyszeniem. Ponadto po wielokrotnych apelach i ponagleniach, Zarząd zmuszony został na mocy statutu, do wykluczenia z szeregów członkowskich wielu kolegów, którzy nie uiszczali składek od paru lat. Werbowanie nowych członków w to miejsce nie jest łatwe i nie wyrównuje nieuniknionych naturalnych strat liczebnych. Zarząd wielokrotnie zwracał się na łamach „Staszicaka” do członków o podawanie znanych im adresów kolegów, aby tą drogą zjednywać nowych członków. Niestety, odzew ten był znikomy. Nie możemy liczyć także na roczniki młodsze. Studia, praca zawodowa, urządzanie życia osobistego – absorbują absolwentów przez wiele lat. Sentyment do szkolnej ławy przychodzi z latami i w tym tkwi struktura wiekowa członków, wśród których ponad 90% to maturzyści poniżej 1951r.

Zarząd wiąże nadzieję z rocznicami 50-lecia uzyskania świadectw dojrzałości. W szkole przyjęła się już tradycja wręczania z tej okazji dyplomów odnowienia matury. Corocznie organizowane spotkania koleżeńskie powinny zaowocować pozyskaniem nowych członków Stowarzyszenia. Wiemy, że niektóre młodsze roczniki spotykają się na klasowych zjazdach koleżeńskich, które odbywają się często poza szkołą i bez wiedzy Stowarzyszenia. Miejscem tych spotkań jest nasze miasto, bo tu mieszka przeważająca ilość wychowanków Szkoły. Wynika stąd potrzeba nawiązania takich wzajemnych kontaktów, aby tą drogą dotrzeć do licznej rzeszy absolwentów i pozyskać ich dla Stowarzyszenia.

Kierownictwu Szkoły, Radzie Rodziców i Samorządowi Uczniowskiemu, przy wydatnej pomocy i udziale Stowarzyszenia, proponujemy organizowanie okresowych (co 5 – 10lat) zjazdów koleżeńskich wszystkich chętnych Staszicaków. Przyczyni się to w znaczący sposób do umocnienia więzi międzykoleżeńskich, kontaktów ze szkołą i jej tradycjami, a także do zasilenia szeregów Stowarzyszenia nowymi członkami.

Zarząd Stowarzyszenia jest żywotnie zainteresowany także uzyskaniem informacji o absolwentach i wychowankach Szkoły i kadrze profesorskiej, m.in. jakie są ich koleje losu, gdzie przebywają, czym się zajmują oraz czy pragną nawiązywać kontakt ze Stowarzyszeniem, lub wstąpić w jego szeregi. Oczekujemy także na informacje o ewentualnych zgonach kolegów i profesorów, celem zamieszczenia tych danych w informatorze „Staszicak”, w księdze Pamiątkowej oraz w zgromadzonych materiałach historycznych i innych publikacjach.